Paroles de 'Vicky' par Cecile Van Dyck

Vicky was pas zeventien
Ze had van heel de wereld nog niet veel gezien
Wat zou ze moeten groeien in haar fantasie
Door de straten lopen met ik weet niet wie, ik weet
niet wie
Vicky was jong
Vicky was vrij
Vicky haar gang, haar haren blond en lang

Vicky was pas zeventien
Ze had van al wat sex was nog niet veel gezien
Hij was haar baas, veel ouder, en hij praatte schoon
En wat hij met haar deed, dat was toch heel gewoon,
ja, heel gewoon
Maar Vicky was bang
Vicky was bang
Ja, Vicky was bang, haar haren blond en lang

Vicky werd wat bleker toen
Ze at en sliep niet meer, 't kwam door dat vies gevoel
Wat zou ze willen praten met haar moeder, toen
Door wat hij met haar deed had zij een schuldgevoel,
een schuldgevoel
Hij deed haar pijn
't Was in 't geheim
Zij was zo bang, haar haren blond en lang

Vicky is nu negentien
Ze heeft van heel de wereld wel wat meer gezien
Nu zal ze moeten groeien zonder fantasie
Door de straten lopen met God weet wel wie, God weet
wel wie
En Vicky die weent
Kom, Vicky, vergeet
Maar Vicky is bang, haar haren blond en lang
Maar Vicky is bang
Vicky is bang
Ja, Vicky is bang, haar haren blond en lang