Paroles de 'Melk en Honing' par Herman Van Veen

Op de dag van jouw ontstaan
Had je moeder juist haar C & A'tje aan
En je vader droeg een grijze suede jasje
Samen zijn ze op die zondag Artis in gegaan
Verbaasd dat 't zo zacht was voor de tijd van 't jaar
Ze keken naar de dieren in de kooien, naar elkaar
Verlegen schoof je moeder dichterbij
Waar zij geen naam voor kon bedenken, dat had jij
Je vader was die dag de prins, je moeder een prinses
Gezegend door een zonnekoning
Werd jij de bekroning op per ongeluk-expres

Op de dag van jouw ontstaan waren alle bomen net begonnen
Zich op te maken voor een nieuwe lente
Die al weken in de lucht hing, maar toen van start kon gaan
Je vader was een zwijger maar hij praatte honderduit
Je moeder, in de schaduw, genoot van zijn geluid
En 't vreemd geluksgevoel daarbij
Waar zij geen naam voor kon bedenken, dat werd jij
Jouw vader was die dag de prins, je moeder een prinses
In een land van melk en honing werd jij
De beloning, per ongeluk-expres

En al hebben ze dan later, volgens jou
Elke fout gemaakt die mensen ook maar maken
Die eerste keer schreeuwden mussen 't van de daken
En als de hemel van 't allerdelftste blauw

Op de dag van jouw ontstaan
Stonden ze, als bij afspraak, op
En in een omgebouwde zolderkamer
Die 't daglicht nog verdragen kon
Heeft ze haar jurk toen uitgedaan
De hartstocht en de aandacht waar 't later aan ontbrak
Gaf hen vleugels, en ze vlogen hoog boven het dak
Getekend voor 't leven, allebei
't Beste dat ze konden geven dat werd jij
Jouw vader was die dag een prins, je moeder de prinses
Want teder op een bovenwoning
Jij werd de bekroning op per ongeluk-expres
Jouw vader was die dag een prins, je moeder de prinses
Want teder op een bovenwoning
Jij werd de bekroning op per ongeluk-expres