Paroles de 'Wanneer Het Allemaal Niet Meer Hoeft' par Dimitri Van Toren

Zeven zomers zonder regen
En ook de winters waren schraal
De prijzen uiteraard schandalig
De kranten schreeuwden harde taal
Maar geen enkele regering
Hoe corrupt en onbevoegd
Zal ik achteraf verwijten
Nu het allemaal niet meer hoeft

Er dreven vlekken op de zeeen
Net zo groot als Engeland
Zo smerig kun je het niet bedenken
Of de wind verstoof de stank
Ja, de lucht was soms ondragelijk
En wie er schuld had daar aan toe
Maar dat we het zo ver lieten komen
Nu het allemaal niet meer hoeft

En dan die middag in november
Er was geen hond op straat te zien
Toen andermaal de aarde trilde
Luidden de klokken kort nadien
Ik zag de lucht in alle kleuren
Er huilden baby's veel te vroeg
Ik voel nog steeds hoe het gebeurde
Nu het allemaal niet meer hoeft

Ik vluchtte lukraak ergens binnen
Ik weet bij God niet meer bij wie
Er keken mensen televisie
Naar een journaal om half drie
Ik zag Parijs, New York en Moskou
En ik wist meer dan genoeg
Ik heb gehuild bij vreemde mensen
Sinds het allemaal niet meer hoeft

Ik rende halfgek het huis uit
Ik dacht aan jou en iedereen
Er was paniek in alle straten
En ook de regen was gemeen
Er vielen grote zwarte druppels
De hele nacht tot 's morgens vroeg
Ik heb allang niet meer geslapen
Sinds het allemaal niet meer hoeft

Zware stormen in Alaska
Er breken dijken in Japan
Levensgrote paddestoelen
Hangen dreigend boven het land
En vrijwel alle grote steden
Staan in brand en even woest
Tiert en bloeit de zwarte handel
Nu het allemaal niet meer hoeft

En ook de dagen die toen volgden
Bracht ik met verbijstering door
Soms in overvolle kerken
Soms in huizen slecht en goor
In gezelschap van fanaten
Fatalistisch opgeschroefd
Door halve gare predikanten
Waarvoor het allemaal niet meer hoeft

Er zijn tal van arrestaties
Rechtspraak in de open lucht
Waar de schijn wordt opgehouden
Die van orde en van tucht
Er gaan verhalen en geruchten
Die ontnemen alle moed
Men hamstert zelfs slaaptabletten
Nu het allemaal niet meer hoeft

Er wordt nu overal geplunderd
Er trekken bendes door het land
Rijdend op gestolen paarden
Met revolvers in de hand
En zij kennen geen genade
Een hand vol eten is genoeg
Om je daarvoor te vermoorden
Nu het allemaal niet meer hoeft

De mensen leven in hun kelders
Als bange dieren in hun hol
Iedere straat, die heeft zijn knokploeg
De hospitaals zijn overvol
En ze sterven zonder uitzicht
Aan een geestelijk bankroet
In ieder huis is revolutie
Nu het allemaal niet meer hoeft

Ik hoor verlaten kinderen huilen
Ik zie chaos en verval
Mensen die massaal verhuizen
En desillusie bovenal
Ik zie duizend jaar ellende
In een dagenlange stoet
Het is met geen pen meer te beschrijven
Nu het allemaal niet meer hoeft

Er zijn massa-executies
Heksenketels in de nacht
En een razend gekke waanzin
Die mij geestelijk verkracht
En met de handen op de oren
Is het zo nog niet genoeg
Smeek ik om het uur en tijdsein
Waarop het allemaal niet meer hoeft

Er zingen mensen in de metro
Zachtjes samem met elkaar
En ik denk aan lang geleden
Het is kerstmis einde jaar
En ik drink voor het eerst weer koffie
En zo waar het doet mij goed
En voor het eerst denk ik aan morgen